ကြ်န္ေတာ္နားလည္မႈတခုကေတာ့ ငယ္စဥ္ဘ၀ကေလးထဲက မူလတန္းေက်ာင္းမွာေကာ အိမ္မွာပါ က်ြန္ေတာ္တို ့ေန ့စဥ္ရိုက္သြင္းခံခဲ့ရတဲ ့ဦးေနွာက္ ေဆးေက်ာမႈ အေလ့က်င့္ေလးကပဲ အျပစ္တင္ရမွာလားပဲ။ ဘာလို ့လဲဆိုေတာ့ " ေဟ့ေကာင္ လူျကီးေျပာရင္ ျပန္မေျပာနဲ ့နားေထာင္လုိက္လုပ္" ဒါကို ကိုျမန္မာလူမ်ဳိးတိုင္း နားစဲြေနေအာင္ျကားေနက်ပါ၊ ဒီအေလ ့က်င့္ ေတြက က်ြန္ေတာ္တို ့ဘဲြ ့ေတြရျကီးလာတဲ ့တိုင္ေအာင္ ကပ္ပါလာျပီး အိမ္ေထာင္က် လု ိ့သားသမီးေတြထြန္းကားခ်ိန္မေတာ ့အဲဒီ " ေဟ့ေကာင္ လူျကီးေျပာရင္ ျပန္မေျပာနဲ ့နားေထာင္လုိက္လုပ္" ဆိုတာျကီးကို သားသမီး ေျမးျမစ္ေတြထိ ျပန္လက္ဆင့္ကမ္း ေပးျကျပန္ပါတယ္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္သန္းေရြ လဲ ထုိကဲ ့သို ့ပင္ ငယ္စဥ္ထဲက ေလ့ က်င့္ပ်ဳိးေထာင္ ျကီးျပင္းလာခဲ့ရမွာ မလဲြပါ၊ ဒါကို ကျမန္မာ့ဓေလ့ထံုးတမ္း တစ္ခု အျဖစ္ ေရွး ျမန္မာ ဘုရင္ ေတြက ၄င္းတို ့တြက္ သီးသန္ ့သတ္မွတ္ခဲ ့ျကတာကိုး၊ သတ္ေစ၊ ေသေစ၊ သက္ဦးဆံပိုင္၊ တခ်က္လြတ္အမိန္ ့ေတာ္။နာခံေစ စသျဖင့္ေပါ့။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္သန္းေရြ ကိုယ္တိုင္ အာဏာရလာခ်ိန္မွာေတာ ့၄င္းအေလ ့က်င့္တိုင္း အဆင္ျခင္မဲ ့စြာ လိုက္လုပ္ျပန္ပါေတာ့တယ္။
ထိုကဲ ့သို ့ငယ္စဥ္ဘ၀ထဲ ကဦးေႏွာက္ေဆးေက်ာ ခံခဲ့ရဲ ့ဓေလ့ထံုးစံေအာက္မွာ ျကီးျပင္းလာတဲ ့တခ်ဳိ ့ေသာ ေခါငး္ေဆာင္ျဖစ္လာခ်ိန္မွာေတာ့ တုိင္းျပည္ျကီး ငါးပါးေမွာက္ေတာ့တာပါပဲ။ မိမိလက္ေအာက္ငယ္သားမ်ားကိုလဲ မိမိသားသမီးမ်ားကဲ ့သို ့" ေဟ့ေကာင္ လူျကီးေျပာရင္ ျပန္မေျပာနဲ ့နားေထာင္လုိက္လုပ္" ဆုိတာျကီးကို လက္ဆင့္ပြါးျကျပန္ပါတယ္။ က်ြန္ေတာ္တို ့ေတြ အဲဒီ သံသရာစက္၀န္းထဲက မရံဳးထြက္ႏိုင္သမွ်ေတာ့ တိုင္းျပည္လဲ ေနာင္အနာဂတ္ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ လူျကီး ေျပာရင္ ျပန္မေျပာပဲ လိုက္လုပ္ေနရဦးမွာပါပဲ၊ ဒီေနရာမွာ ဆိုးရြားသူ၊ တယူသန္သူ။ အတၱျကီးသူ မ်ား လူျကီး ျဖစ္လာခဲ ့လွ်င္ေတာ ့အဲဒီ ဆိုးရြားမႈရဲ ့ခုိုင္းေစမႈေျကာင့္ ပ်က္စီးျခင္းကိုရင္ဆိုင္ျကရမွာပါပဲ။
တိုင္းျပည္ရဲ ့စံနစ္ (သို ့) အဖဲြ ့စည္းတစ္ခုမွာျဖစ္ျဖစ္ ျပန္လွန္ေဆြးေႏြးပိုင္ခြင့္ ဆိုတာ မရိွလွ်င္ဘယ္လို ဘဲြ ့ရ ေဒါက္တာပဲ လူျကီး လုပ္လုပ္၊ ဘာပညာရွင္ပဲ လူျကီး လုပ္လုပ္ မွန္ကန္တဲ ့လြတ္လပ္ေသာ ေတြးေခၚမႈႏွင့္ အမ်ားလက္ခံႏိုင္ေသာ လမ္းစဥ္၊ မွန္ကန္ေသာ ဦးေဆာင္မႈ ေပးႏိုင္မည္မဟုတ္ပါ။ ဒီ " ေဟ့ေကာင္ လူျကီးေျပာရင္ ျပန္မေျပာနဲ ့နားေထာင္လုိက္လုပ္" ဆို တဲ ့သံသရာျကီးကို ကြ်န္ေတာ္ို ့ေနာင္မ်ဳိးဆက္ေတြကို ထပ္ေလာင္း ျပီး ေလာင္းရိပ္မိ အပင္ငယ္ မျဖစ္ေအာင္ မလိုအပ္ေသာ အာဏာရွင္ဆန္ေသာ ယဥ္ေက်းမႈမ်ားကို ျပတ္ျပတ္သားသား ျပဳျပင္ဖုိ ့လိုပါျပီး။
ဒီမိုကေရစီဆို တဲ စစ္မွန္တဲ ့အဓိပၸါယ္က မိမိဘာသာ ေတြးေတာ ခ်င့္ခ်ိန္ျပီး အမ်ားကိုတင္ျပ အမ်ားဆံုးျဖတ္ခ်က္နွင့္ အညီ ဤလူ ့ေဘာင္ အဖဲြ ့စည္းမွာ ေနထုိင္ျခင္းပဲ ျဖစ္ပါသည္။ ဒီမိုကေရစီဆိုတာ ဒီေန ့ စစ္ဘက္ ပုဂၢဳလ္မ်ား ေတြးထင္သကဲ ့သို ့စည္းမဲ ့ပရမ္းပတာ လုပ္ရပ္မဟုတ္ပါ။ စည္းမဲ ့ပရမ္းပတာ လုပ္သူမ်ားကို ထိမ္းသိမ္းေသာ စံနစ္သာျဖစ္ပါသည္။ ဒီမို ကေရစီ စံနစ္မွာ အုပ္ခ်ဳပ္ခံလူတန္းစား ႏွင့္ အုပ္ခ်ဳပ္သူ ဆိုေသာ လူတန္းစားမရိွ၊ ျပည္သူတို ့အမ်ားသေဘာတိုင္း လုပ္ငန္းစဥ္မ်ားကို လုိက္ပါလုပ္ေဆာင္ ေသာ ကိုယ္စားျပဳအဖဲြ ့(အစိုးရ) လမ္းစဥ္သာရိွပါသည္၊ ၄င္းလမ္းစဥ္ေအာက္တြင္မွ အဆင့္လိုက္ မိမိရဲ ့အရည္ခ်င္း၊ အေတြ ့ျကံုလိုက္ လုပ္ပိုင္ခြင့္ ခန္ ့အပ္ထားေသာ တာ၀န္ယူရသည္ ့ရာထူး
ဥပမာ၊ သမတၱ၊ ၀န္ျကီးခ်ဳပ္၊ ျပည္နယ္အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ရသူ စသျဖင့္ ရိွပါသည္။ ထုိပုဂၢဳလ္မ်ားမွ မိမိတို ့ခန့္အပ္ခံ ရာထူးအရ အလုပ္ကို မွန္မွန္ကန္ကန္ မစြမ္းေဆာင္ႏိုင္လွ်င္ ခန့္ အပ္သူျပည္သူက ျပန္လည္ ျဖဳတ္ခ်ပိုင္ခြင့္ ရိွရပါမည္။ အဲလို မဟုတ္ပဲ သက္ဦးဆံပိုင္ေခာတ္လို တခ်က္လြတ္အမိန္ ့နွင့္အုပ္ခ်ဳပ္ျပီး ငါလူျကီးမို ့မင္းတို ့လိုက္နာရမည္။ တစ္ေနရာ တစ္ရာထူးမွာ ကုလားထုိင္ေဆြးထိထုိင္ျပီး အမိန့္ ေပးေနလွွ်င္ ဘယ္ပါတီ၊ ဘယ္အစိုးရ၊ ဘယ္ အဖဲြ ့စည္းမွာမွ တိုးတက္မႈရိွနုိင္မည္မဟုတ္ပါ၊
တိုင္းျပည္ စစ္မွန္ေသာ ဒီမိုကေရစီျဖစ္ဖုိ ့ကြ်န္ေတာ္တို ့မိသားစု ဒီမိုကေရစီ။ အဖဲြ ့စည္းဒီမိုကေရစီ မွေန စတင္ျကဖို ့လုိအပ္ပါျပီး။
No comments:
Post a Comment
ေ၀ဖန္ေရးတြက္ေနရာ