ထံုးစံမို ့ပါဦးဂ်ီ၀မ္းရယ္

ႏိုင္ငံတကာမွာ Police ဟူေသာရဲမ်ားသည္ ရာဇ၀တ္မႈမ်ားကိုၾကိဳတင္ကာကြယ္ရန္ႏွင့္ လံုျခံဳေရးကို ထိန္းသိမ္းရန္ တြက္ဖဲြ ့ထားျခင္းျဖစ္ျပီး ရဲ (Police) တစ္ဦးျဖစ္ရန္ အက်င့္စာရိတၱမ်ားေကာင္းမြန္ျခင္း၊ ကုိယ္လက္အဂၤါက်န္းမာ သန္စြမ္းျခင္း၊ ညာဏ္အေျမာ္ျမင္ႏွင့္အေထြေထြဗဟုသုတျပည္ ့စံုျခင္း
စသျဖင့္အဆင့္ဆင့္ စာေမးပဲြ ေျဖဆုိျပီး စမ္းသပ္ျပီးမွ ရဲေက်ာင္းသို ့တက္ေရာက္ခြင့္ရၾကသည္။
ႏိုင္ငံတကာမွ ရဲမ်ားမွာ သာမန္ရဲသားအဆင့္ကိုပင္ Police Academy မွဘဲြ ့ရျပီးမွ ရဲအျဖင့္ခန္ ့အပ္ျပီးထိုမွ လုပ္သက္အရ ရာထူးတိုးေပးျခင္းျဖစ္ပါသည္။

ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ေတာ့ ရဲေက်ာင္းမွဘဲြ ့ရျပီးသည္တြင္ ဒုရဲအုပ္အျဖင့္တန္းခန္ ့ လိုက္ေတာ့သည္။ သာမန္ရဲမ်ားမွာ မူ ၇တန္းေအာင္လွ်င္ ရဲလုပ္၍ရျပီျဖစ္သည္။ ထိုအခါ အထက္ဖါးေအာက္ဖိ ဟုေခၚေသာ မလုိလားအပ္ေသာ အက်င့္ပ်က္ျခစားသည့္ လူတန္းစားခဲြျခားမႈျပသနာေပၚေပါက္လာရေတာ့ သည္။ (တပ္မေတာ္တြင္းတြင္လည္းထုိနည္းတူပင္ျဖစ္သည္။)

ျမန္မာႏိုင္ငံရဲတပ္ဖဲြ  ့ကို ၁၉၆၄ ခုႏွစ္တြင္ ျပည္ထဲေရး၀န္ၾကီးဌာနလက္ေအာက္ခံအျဖစ္ ပုလိပ္အ ဖဲြ ့မွသည္ ျပည္သူ ့ရဲအဖဲြ ့အျဖစ္ေျပာင္းလဲဖဲြ ့စည္းခဲ့သည္။ ယေန ့ျမန္ မာႏိုင္ငံရိွျမန္မာျပည္သူ ့ ရဲေတြမွာေကာ ဘယ္ လို ဗဟုသုတ အရည္ခ်င္းမ်ားရိွပါသလဲ၊ ယခင္အဂၤလိပ္ေခတ္တည္းက ၇ တန္း ေအာင္လွ်င္ရဲျဖစ္ခြင့္ ရိွေသာ သတ္မွတ္ခ်က္ယေန ့ခ်ိန္ထိ တုိင္ေအာင္ဆက္လက္အသံုးျပဳျပီး၆လသင္ တန္းေပးေခ်ာက္ ခ်က္ေခ်ာက္ခ်က္ ဒိုင္း ဟူေသာ အဂၤလိပ္ေခတ္လက္က်န္ရိုင္ဖက္ေသနတ္ကို နယ္ဖက္တြင္ က်ဥ္ဆံ ၁၅ ေတာင့္ ေပး အပ္ျပီးလူ ဆိုးထိန္း ခိုင္းျခင္းမွာ ျမင္းကိုဂ်ဳိတပ္ေပးသကဲ့ သို ့ျဖစ္ေနပါသည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံ ရဲတပ္ဖဲြ ့၏အဆင့္တန္း ကို ေအာက္ ပါျဖစ္ရပ္မွန္တစ္ခုက သက္ေသခံပါသည္။

အခ်ိန္က ၁၉၈၀ ခုႏွစ္၀န္းက်င္ခန္ ့။ မြန္ျပည္နယ္၊ မုဒံုျမိဳ့နယ္တြင္း ဘင္လိႈင္ေက်းရြာရိွပါ သည္။ ထုိ ဘင္ လိႈ္င္ေက်း ရြာသည္ မုဒံုေမာ္လျမိဳင္သြားကားလမ္းတ၀က္တြင္တည္ရိွျပီး၊ ရြာထိပ္တြင္ ရဲကင္း စစ္ေဆးေရး ဂိတ္တစ္ခု ရိွပါ သည္။ ထိုအခ်ိန္က ဦးေန၀င္းစစ္တပ္မွာ အာဏာသိမ္းယူျပီး ျမန္မာ့နည္းျမန္မာ့ ဟန္ဆိုရွယ္ လစ္ေခါင္းစဥ္ျဖင့္(ယခုဦးသိန္းစိန္အစိုးရကဲ့သို ့ျမန္မာနည္းျမန္မာ့ဟန္ဒီမိုကေရစီ) အုပ္ခ်ဳပ္ျပီး ျပည္တြင္းျဖစ္ ဆိုလို ့ဘီလူးကြ်န္း ရြာလြတ္ေက်းရြာထုတ္ ေဆးတံႏွင့္ေက်ာက္သင္ပုန္းမွလဲြျပီး ဘာမွမရိွသည္ ့ျမန္မာျပည္ တြင္ ႏိုင္ငံျခားျဖစ္မသံုးရဟူေသာ အမိန္ ့ကိုထုတ္ျပန္ကာ ျပည္တြင္းျဖစ္အားေပးခိုင္းပါသည္။ ထိုအခါ ေမွာင္ ခိုေခၚ နယ္စပ္မွခိုးသြင္းပစၥည္းမ်ား စက္ေလွျဖင့္၄င္း ကုန္းလမ္းျဖင့္၄င္း ထို္င္းနယ္စပ္မွ ၀င္ေရာက္လာျပီး
ေမွာင္ခိုေစ်းကြက္ေကာင္းခ်ိန္ျဖစ္သည္။ ဤတြင္ ထုိဘင္လိႈင္ေက်းရြာထိပ္မွ ရဲကင္း၏တာ၀န္မွာ ထိုခိုးသြင္းပစၥည္းမ်ားကို စစ္ေဆးျပီး မသိက်ဳိးကြ်န္ျပဳကာဆက္ေၾကးေတာင္းခံမႈပင္ျဖစ္သည္။

ထိုအခ်ိန္က ျမန္မာ့တပ္မေတာ္ ေရမွလဲ ေကာ့ေသာင္မွ ၀င္လာေသာ ေမွာင္ခိုစက္ေလွဖမ္းကာ ဆက္ေၾကး
ေတာင္းခံကျဖင့္ ျမိဳးျမိဳးျမက္ျမက္ရေနေသာကာလျဖစ္ပါသည္။ တစ္ေန ့တြင္ အေရွ ့ေတာင္တိုင္းစစ္ဌာနခ်ဳပ္ မွအဆင့္ျမင့္အရာရိွတစ္ဦး မွ သံျဖဴဇရပ္မွတဆင့္ဖမ္းဆီးရမိေသာ ကားအင္ဂ်င္တစ္လံုးအား အရပ္ေခၚ ဒက္ဆန္း ၁၅၀၀ ကား (Toyota ကဲ့သို ့ေသာကားကုမၸဏီ Datsan) အရပ္သားကားျဖင့္ တင္လ်က္ အေရွ  ့ေတာင္ တိုင္းစစ္ ဌာနခ်ဳပ္သို တပ္တြင္းသံုးရန္တင္ေဆာင္လာေလသည္။ ထိုဘင္လႈိုင္ရဲဂိတ္သို ့ အေရာက္ ထံုးစံတိုင္းရဲမ်ားမွ ထိုအရပ္၀တ္ျဖင့္အရာရိွအား ရစ္ပါေတာ့သည္။  

"ေဟ့လူ ဒါကားအင္ဂ်င္ ခင္ဗ်ား ခါတို္င္း အခ်ိဳမႈန္ ့ တို ့ ကက္ဆက္ေခြတို ့မဟုတ္ဖူးအနဲဆံုးတစ္ရာ ့ငါးဆယ္ ပဲ"

ရဲလစာ တစ္လ ၁၂၀ က်ပ္ခန့္ျဖစ္သည္။ ၊ ေရႊတစ္က်ပ္သား ၁၂၀၀ က်ပ္ျဖစ္သည္။ ထုိအခါထို အရာရိွက

"ေဟ ့ ငါက ဂ်ီ၀မး္ကြ  မင္းကငါ့ကို ဘာထင္ေနလို ့လဲ" ဤတြင္ ဘင္လိႈင္ဂိတ္မွ ရဲမွလဲျပန္ေျပာလိုက္သည္။

"ဟဲဟဲ အားေတာ့နာပါတယ္ ဦးဂ်ီ၀မ္းရယ္ ထံုးစံမို ့လို ့ပါဗ်ာ" 

သို ့ႏွင့္ ထုိ ဂ်ီ၀မ္း G-1 (ဗ်ဴဟာမႈး) လည္းဘာမွထပ္မရွည္ပဲပိုက္ဆံေပးကာထြက္သြားလုိက္သည္။  ေနာက္ေန ့ တြင္ ျမိဳ ့ နယ္ရဲမႈးအားတယ္လီဖုန္းျဖင့္ေခၚဆဲကာ ထုိဘင္လႈိင္ရြာထိပ္ရဲကင္းအား ျဖဳတ္ခိုင္းလုိက္ပါေတာ့ သည္။ ထိုကဲ့ သို ့ေသာ အေထြေထြဗဟုသုတႏွင့္ၾကြယ္၀ေသာမဟာညာဏ္ၾကီးရွင္ "ထံုးစံမို ့ပါဦးဂ်ီ၀မ္းရယ္" ရဲမ်ားျမန္မာႏိုင္ငံတြင္းမည္မွ်ရိွေနသနည္း။ အေျပာၾကီးေသာ ဗိုလ္ခင္ရီ၊ ဗိုလ္သန္းေရြ တို ့သိမွသိပါေလစ။