ယေန ့ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ အေရးတၾကီးလိုအပ္ေနတာ ကားသစ္ေတြ တင္သြင္းဖို ့မဟုတ္။
၁) ပညာေရး
၂) ပညာေရး
၃ ပညာေရး ျဖစ္သည္။
ပညာေရးဆိုရာ၀ယ္ တကၠသိုလ္ပညာေရးကိုသာဆိုလုိျခင္းမဟုတ္ပဲ အေျခခံအတတ္ပညာ၊ အသိပညာ၊ လက္မႈပညာမ်ား ႏွင့္ အေထြေထြ ဗဟုသုတပညာရပ္မ်ားကို ဆုိလုိျခင္းျဖစ္သည္။
၁၉၇၀ ခုႏွစ္ေနာက္ပိုင္းျမန္မာႏိုင္ငံရိွ ျမိဳ ့ရြာ ရပ္ကြက္မ်ားတြင္ စာၾကည့္တိုက္မ်ား တေျဖးေျဖး ကြယ္ေပ်ာက္ျပီး ဆင္းရဲမဲြေတမႈေၾကာင့္ ေက်ာင္းပညာေရးႏွင့္ အလွမ္းေ၀းေနေသာ လူငယ္မ်ားမွ ျပင္ပပညာရပ္မ်ားကို မိမိဘာသာ လြတ္လပ္စြာ အားလပ္ခ်ိန္တြင္ ေလ့လာဆည္းပူးရန္အခြင့္လမ္းမ်ား လံုး၀ပေပ်ာက္ခဲ့ရသည္။ အက်ဳိးဆက္အေနျဖင့္ ယေန ့ကေလးလူငယ္မ်ားသည္ စာေပ၊ ယဥ္ေက်းမႈ၊ အသိပညာ ႏွင့္ စာရိတၱ၊ ေတြးေခၚေမွ်ာ္ျမင္ မႈအေလ့က်င့္မ်ား အျခားႏိုင္ငံတကာမွ လူငယ္မ်ားႏွင့္ ႏိႈင္းယွဥ္လွ်င္ လြန္စြာေနာက္က် က်န္ခဲ့ရသည္။ အခ်ိဳ ့ေသာ ပိုက္ဆံရိွမိဘလူလတ္တန္းစား မိသားစုမ်ားမွ ကေလး လူငယ္မ်ားကို မဆိုလိုပါ။
အနီးစပ္ဆံုး ဥပမာျပရလွ်င္ ထုိင္းႏိုင္ငရိွ ေက်းလက္ေဒသမ်ားမွ ဆင္းရဲသား မ်ားတြက္ ထုိင္းႏိုင္ငံအစိုးရမွ လက္မႈပညာရပ္မ်ား ကို အခမဲ ့အစိုးရစားရိတ္ျဖင့္ သင္ၾကားေထာက္ပံ့မႈကို ျပဳလုပ္ေပးျခင္းအားျဖင့္ အလုပ္ကိုင္မ်ားကိုဖန္တည္းေပးျပီး အေျခေနအေၾကာင္းေၾကာင္းေၾကာင့္ ေက်ာင္းပညာ ရပ္မ်ားႏွင့္အ လွမ္းေ၀း ေနသာ လူငယ္မ်ား၏ ဘ၀လူေနမႈကို ျမွင့္တင္ေပးေလ ့ရိွသည္။
အေျခခံလူတန္းစား၏ လူေနမႈဘ၀ကို ျမွင့္တင္ေပးႏိုင္မွသာလွ်င္ တိုင္းျပည္၏ လူတန္းစားကြာဟမႈ၊ စီးပြါးေရးဆင့္ကဲ ဆင့္ကဲ အျပန္လွန္ ပံ့ပိုး ျဖစ္ေပၚျပီး တုိင္းျပည္၏အနာဂတ္လွပႏိုင္မည္ျဖစ္သည္။ မည္သည့္အစိုးရ မည္သည့္ စံနစ္မွာတြင္ မဆို ထိုအေျခခံ လူတန္းစား၏ လူမႈဘ၀ႏွင့္ နယ္ႏွင့္ ျမိဳ ့ၾကီးမ်ားရိွ ေရေပၚဆီလူတန္းစား အစိုးရႏွင့္နီးစပ္ျပီး ေပါင္းစားေနသူမ်ား၏ ဘ၀အေျခအေန ကြာျခားလြန္းပါလွ်င္ တိုင္းျပည္တြင္းအေသးဖဲြ မွသည္ ၾကီးမားေသာေတာ္လွန္ေရး ျဖစ္စဥ္မ်ား ျဖစ္ေပၚျပီ ျပည္ တြင္း ျပည္တြင္းျငိမ္း ခ်မ္းေရး ဘယ္ေတာ့မွ်ရမည္မဟုတ္ေပ။
No comments:
Post a Comment
ေ၀ဖန္ေရးတြက္ေနရာ